Dhurimi i vezëve: ata morën hapin!

Dhurimi i vezëve: një akt dashurie dhe solidariteti për Sophie

Shtatzënë me fëmijën e saj të dytë, Sophie e kupton se sa me fat është që mund të lindë. Më pas asaj i imponohet dhurimi i vezëve, natyrisht…

“Si e mora klikimin…”

“Ishte kur pata fatin të mbetem shtatzënë me fëmijën tim të dytë, pikërisht kur vendosëm, kuptova vërtet se sa me fat ishim. Dhe që nga ai moment thashë me vete: nëse mund të ndihmoj çiftet që kanë vështirësi të mbeten shtatzënë, në çfarëdo mënyre, atëherë duhet ta bëj.

Ajo që po përjetojmë me djalin tonë, i cili na lëviz çdo ditë, dhe me këtë foshnjë që rritet në barkun tim, është e nevojshme që të gjithë çiftet që dëshirojnë ta jetojnë atë, të kenë akses të gjithë.

Ideja u kap. Një ditë kur të kemi bërë gjithë familjen, do të ndihmoj një çift duke dhuruar vezët e mia. "

“Një dhurim vezësh ndihmon rreth dy çifte. "

“Dhe më në fund, mundësia u shfaq më shpejt se sa pritej. Djemtë e mi ishin 1 dhe 3 vjeç. Në forumin e internetit ku jam regjistruar prej vitesh, një e re shpjegoi gjatë ditëve, muajve, viteve, pengesën e saj të gjatë që ajo dhe shoqja e saj të bëhen prindër. Takimi i tyre i fundit mjekësor ishte pa kthim, ata duhej të kalonin dhurimi i vezëve për të pasur një fëmijë. Natyrisht, pa menduar më tej, ofrova ndihmën time… ..

Në Francë, listat e pritjes për dhurimin e vezëve janë të gjata, donatorë të rrallë dhe marrës të shumtë. Gjithashtu, për të ecur më shpejt, mjekët sugjerojnë që marrësit të gjejnë donatorë të mundshëm, të cilët do t'i bënin të regjistroheshin në listat e privilegjuara. Dhurimi është anonim dhe falas. Një dhurim vezësh ndihmon rreth dy çifte.

“Ky dhurim i vezëve na ka afruar edhe më shumë”

“Pra, ne caktuam një takim në qendrën AMP. Ne, burri im dhe unë! Është një ecje çift, e dinim që ky donacion do të sillte disa ndryshime në jetën tonë të përditshme. Ne ishim në gjendje të bënim pyetjet tona, ne jemi pritur gjithmonë me krahë hapur nga ekipi mjekësor, psikologu, mamia, gjenetisti, gjinekologu. Kjo dhuratë na ka afruar edhe më shumë.

Duhet të kem bërë disa analiza gjaku në periudha të ndryshme të ciklit tim menstrual. Më pas, pasi ishin marrë të gjitha rezultatet dhe u rregullua administrimi, mora tabletën e parë për të stimuluar vezoret e mia, për të pasur ovulim më të mirë. Gjatë gjithë udhëtimit tonë, ua shpjegova qasjen tonë njerëzve përreth nesh. Jam përpjekur të bëj një publicitet objektiv për dhurimin e vezëve. Opinionet janë të ndara, rezervat janë të shumta…. "

“Dhurimi i gameteve: një akt dashurie dhe solidariteti”

“Pse e bëra? Pse i gjithë ekipi mjekësor më falënderon kaq shumë? E bëra për ndajmë lumturinë tonë për të qenë prindër, të bëj diçka të mirë, diçka për të cilën mund të krenohem pa apriori, pa qëllime të fshehta. Nuk më sjell asgjë ky donacion? Përkundrazi, gjatë takimeve, fazave të ndryshme, kam mundur të vëzhgoj se çfarë duhet të kalonin të gjithë këta çifte, duke rrëfyer jetën e tyre intime, zakonet e tyre të të ngrënit dhe sportive,…. Guximi i tyre për të vazhduar të luftojnë kundër reflektimeve të atyre që i rrethojnë “shqetësohu se do të vijë, ndalo së menduari për të” ose “nuk di si ta bësh…”

Isha shumë i ndjeshëm ndaj faktit të u jep shpresë çifteve që vuajnë, për t'i bërë të kuptojnë se nuk janë vetëm, se nuk i harrojmë sepse i kemi fëmijët kur i duam dhe se, përkundrazi, përmes tyre i bëjmë edhe më shumë llogari vetes për fatin që ne kemi. Në të gjithë dokumentacionin mund të lexoja se një donacion ishte një akt bujar. Po sigurisht, është mbi të gjitha një akt dashurie dhe solidariteti. "

Lini një Përgjigju