Të jesh nënë në Portugali: dëshmia e Suzanës, nënë e Ederit

“Kam lindur në Francë dhe ndihem francez, por edhe portugez sepse e gjithë familja ime vjen nga atje. Në fëmijëri i kam kaluar pushimet në fshat. Gjuha ime amtare është portugeze dhe në të njëjtën kohë ndjej një dashuri të vërtetë për Francën. Është shumë më e pasur të jesh i racës së përzier! Të vetmet raste kur kjo përbën problem është kur Franca luan futboll kundër Portugalisë… Gjatë ndeshjes së fundit të madhe, isha aq i stresuar saqë shkova në shtrat më herët. Nga ana tjetër, kur fitoi Franca, unë festova në Champs-Élysées!

Në Portugali, ne kryesisht jetojmë jashtë

Unë e ushqej djalin tim nga të dyja kulturat, duke i folur portugalisht dhe duke kaluar pushimet atje. Kjo është për shkak të tonë nostalgji – nostalgji për vendin. Përveç kësaj, më pëlqen shumë mënyra se si ne i rrisim fëmijët në fshatin tonë - të vegjlit janë më të shkathët dhe e ndihmojnë shumë njëri-tjetrin. Portugalia për ta, dhe papritmas për prindërit, është liri! Ne kryesisht jetojmë jashtë, pranë familjes, sidomos kur vijmë nga një fshat si i imi.

Besimet e vjetra janë të rëndësishme në Portugali…

"A e keni mbuluar kokën e foshnjës tuaj?" Nëse nuk e bëni, do të sjellë fat të keq! ”, tha gjyshja ime kur lindi Ederi. Më befasoi, nuk jam supersticioze, por e gjithë familja ime beson në syrin e keq. Për shembull, më thanë të mos hyja në kishë gjatë shtatzënisë dhe as të lejoja që fëmija im i porsalindur të prekej nga një person shumë i moshuar. Portugalia mbetet një vend shumë i ndikuar nga këto besime të vjetra, madje edhe brezat e rinj ruajnë diçka prej tyre. Për mua kjo është marrëzi, por nëse kjo i qetëson disa nëna të reja, aq më mirë!

Në Portugali, supa është një institucion

Nga 6 muajsh, fëmijët hanë gjithçka dhe janë në tryezë me të gjithë familjen. Nuk kemi frikë nga pjatat pikante apo të kripura. Ndoshta falë kësaj, djali im ha gjithçka. Prej 4 muajsh shërbejmë vaktin e parë të bebes: qull i përbërë nga miell gruri dhe mjaltë i blerë gati në farmaci që e përziejmë me ujë ose qumësht. Shumë shpejt, ne vazhdojmë me puretë e lëmuara të perimeve dhe frutave. Supa është një institucion. Më tipike është caldo verde, e bërë me patate dhe qepë të përziera, të cilës i shtojmë shiritat e lakrës dhe vajin e ullirit. Kur fëmijët të rriten, mund të shtoni pak chorizo.

Në Portugali, gruaja shtatzënë është e shenjtë

Të dashurit tuaj nuk hezitojnë t'ju japin këshilla, madje edhe t'ju paralajmërojnë nëse hani mollë të paqëruara ose ndonjë gjë që nuk është e mirë për një grua shtatzënë. Portugezët janë ultra-mbrojtës. Jemi shumë të ndjekur: nga java e 37-të, nëna e re ftohet të kontrollojë çdo ditë rrahjet e zemrës së foshnjës me mjekun e saj obstetër. Shteti gjithashtu ofron seanca përgatitore për lindjen e fëmijëve dhe ofron klasa masazhi për foshnjat. Mjekët francezë i bëjnë shumë presion peshës së nënës së ardhshme, ndërsa në Portugali ajo është e shenjtë, kujdesemi të mos e lëndojmë.

Nëse ajo ka shtuar pak në peshë, është në rregull, gjëja më e rëndësishme është që fëmija të jetë i shëndetshëm! E keqja është se mami nuk shihet më si grua. Për shembull, nuk ka rehabilitim të perineumit, ndërsa në Francë rimbursohet. Unë ende i admiroj nënat portugeze, të cilat janë si ushtarë të vegjël të mirë: ato punojnë, rritin fëmijët e tyre (shpesh pa ndihmën e burrave të tyre) dhe ende gjejnë kohë për t'u kujdesur për veten dhe për të gatuar.

“Nënat e botës” Libri madhështor i bashkëpunëtorëve tanë, Ania Pamula dhe Dorothée Saada, del në librari. Shkojme !

16,95 €, Botimet e para