Hej e madhe! (Pershendetje shoku !). Po ... sot kjo është mënyra se si adoleshentët mund t'i thonë përshëndetje njëri -tjetrit. Por si të gjitha fjalët adoleshente, kur thuhen nga një i rritur, nuk tingëllon njësoj. Për të gjithë brezat, kodet dhe gjuha e tij. Nuk ka nevojë që të rriturit të përpiqen të mësojnë, është pikërisht për të dalluar veten nga të rriturit që adoleshentët duan t'i përdorin këto terma, të panjohura për fjalorin.

Adoleshenca është një kohë tranzicioni dhe ndërtimi. Shtë një kohë rebelimi të thellë kundër rregullave të vendosura dhe gjuha nuk bën përjashtim. Prindërit ndonjëherë shqetësohen për të dëgjuar një gjuhë të huaj kur adoleshenti i tyre flet me miqtë e tij (miqtë e tij, miqtë e tij), por ata shpejt do të shohin që kjo periudhë do të kalojë.

Adoleshenti përdor fjalët e tij të paqarta me qëllim që të rriturit të dallohen nga "njerëzit e vjetër" të tij. Kështu ata kanë një dialekt të fshehtë i cili u lejon atyre të ndajnë jetën e tyre private nga marrëdhëniet e tyre familjare. Asnjë ndërhyrje e mundshme e prindërve në punët e tyre, si dhoma e tyre, në të cilën është suvatuar në rastin më të mirë: asnjë hyrje, në rastin më të keq: një kafkë.

Siç shpjegon Laurent Danon-Boileau në artikullin e tij "Adoleshenca, si funksionon gjuha atje? », Kjo gjuhë është pjesë e një identiteti të ri, i cili i lejon atij të lidhet me brezin e tij. Pra, muzika, filmat dhe serialet e destinuara për ta përdorin të njëjtën gjuhë. Shtë për këtë arsye që këngëtarja Aya Nakamura ka qenë kaq e suksesshme. Ajo shpik dhe përdor gjuhën e tyre. Kush nuk e njeh titullin e tij Djaja? Ai vizitoi Francën. Ashtu si "Mets ta cagoule" nga Michael Youn disa vjet më parë.

Për të asimiluar kodet e reja, duhet të zhytesh në vende ku mund të dëgjosh adoleshentët të flasin pa e vënë re ata. Si një infiltrues. Ashtu si të mësosh një gjuhë të re, duhet ta dëgjosh për ta shqiptuar mirë. Shtëpitë e lagjeve, fushat e basketbollit, lënia e shkollës së mesme ose kolegji, një vesh që vonon për ditëlindje ... Dhe gjithashtu televizioni, programet, aplikimet e destinuara për adoleshentët japin një pasqyrë të mirë të fjalëve thelbësore për t'u kuptuar.

Pa rrotulluar sytë dhe duke pasur përshtypjen se kemi kaluar anën tjetër të barrierës, atë të gjyshërve, duhet të pranojmë se këto shprehje kërkojnë kreativitet dhe një gjimnastikë intelektuale interesante për t'i përdorur ato.

Kur adoleshenti përdor këto fjalë, ndërsa përvetëson saktë rregullat e gjuhës frënge, ai mëson të luajë me fjalë dhe tinguj. Të mos harrojmë se reperët janë profesionistë të lojërave gjuhësore. Trupi i madh i sëmurë, Orelsan dhe shumë të tjerë janë virtuozë të formulimit në fushën e tyre. Ne mund t'i përdorim tekstet e tyre për të punuar në diksionin, shqiptimin, ritmin, pikësimin. Ndoshta më motivues për adoleshentët sesa klasikët.

Këtu janë disa shprehje, të cilat ndërsa dëgjoni radio, lehtë mund të dëgjohen:

Bazarder: të heqësh qafe diçka;

Një gadji / a gadjo: një zonjë e re ;

Ajo është zinda : kjo vajzë nuk ka asgjë për vete, as fizikisht dhe as mendërisht;

Po R : është hiçi;

Squareshtë Sheshi : është e mrekullueshme! ;

 $I merr jetën : duhet kohë, shenjë e padurimit;

Mbetet fleksibël, qetësohu, zbrit me një ton;

ose DD : shitjet me pakicë;

Unë jam një karrocë : Unë jam i rezervuar, koha po mbaron;

Bëni ndryshimin: të kesh stil, të vishesh mirë, të vishesh mirë;

Ken: bej dashuri.

Gjëja më e mirë dhe më qesharake është t'i pyesni drejtpërdrejt. Krenarë për t'u treguar të rriturve se për një herë ata kanë një njohuri që "paraardhësit" e tyre nuk e kanë, adoleshentët do t'i përshtaten lehtësisht lojës "kjo do të thotë çfarë". Ushqimi i marrë së bashku mund të jetë një mundësi për të qeshur me shprehjet që pyesin dhe për t'u krahasuar me shprehjet e vjetra që përdorën prindërit në të njëjtën moshë. Adoleshentët atëherë ndihen të dëgjuar, ata mund të kuptojnë se prindërit e tyre ishin gjithashtu "të rinj".

Por nuk ka nevojë të flasësh si ata. Përdorimi i disa shprehjeve të kaq shumë njerëzve për t'i bërë ata të qeshin mund të lidhen, si një i huaj që përpiqet të flasë gjuhën e vendit është gjithmonë mirë. Por atëherë, i rrituri duhet të marrë kodet e tij sepse ai nuk i përket këtij brezi dhe i takon atij të ruajë rregullat klasike të gjuhës frënge.